Forwarded from صادق سپندارند
وقتی حافظه جمعی، استراتژی‌ها را تغییر می‌دهد
تصور کنید در یک جلسه سازمانی، مدیران به ایده‌ای اشاره می‌کنند که همه درباره‌اش اطمینان دارند. «همیشه این‌طور بوده!» جمله‌ای است که بارها تکرار می‌شود. اما اگر واقعیت متفاوت باشد چه؟ اگر خاطره‌ای که همه به آن استناد می‌کنند اساساً رخ نداده باشد؟
پدیده «اثر ماندلا»، که بر مبنای خاطره جمعی غلطِ درگذشت نلسون ماندلا در «زندان»دهه ۸۰ در میان مردم نام‌گذاری شده، نشان می‌دهد که ذهن جمعی انسان‌ها چگونه می‌تواند خاطرات غیرواقعی بسازد. این اثر زمانی نمایان می‌شود که رویدادها به شکل تحریف‌شده‌ای در حافظه گروهی افراد ثبت و به مرور زمان تقویت می‌شوند، به‌طوری‌که تبدیل به حقیقتی غیرقابل انکار می‌شوند.
در دنیای کسب‌وکار، چنین تحریف‌هایی اغلب از آنچه فکر می‌کنیم پررنگ‌ترند. مدیران تصمیمات استراتژیک خود را گاهی بر اساس تجربیات جمعی نادرستی اتخاذ می‌کنند که در گذر زمان به «حقایق غیرقابل تردید» تبدیل شده‌اند. مثلاً بارها دیده شده شرکتی استراتژی‌اش را بر پایه شکست یا موفقیت فرضی یک محصول در گذشته بنا می‌کند، درحالی‌که بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد اساساً چنین تجربه‌ای به آن شکل که تصور می‌شود وجود نداشته است.
اثر ماندلا می‌تواند سازمان‌ها را به دام تصمیم‌گیری‌های نادرست، سرمایه‌گذاری‌های بیهوده یا حتی هراس‌های بی‌اساس بکشاند. اما شناخت این پدیده، به مدیران اجازه می‌دهد تا با احتیاط بیشتری به «واقعیت‌های سازمانی» نزدیک شوند. مستند‌سازی دقیق و بررسی منظم تصمیم‌ها و نتایج گذشته می‌تواند سپر دفاعی مناسبی در برابر حافظه جمعی اشتباه باشد.
از سوی دیگر، این اثر، اهمیت «قصه‌گویی» (Storytelling) در سازمان‌ها را آشکار می‌کند؛ داستان‌هایی که بارها بازگو می‌شوند، نهایتاً به فرهنگ سازمانی بدل شده و استراتژی‌ها را شکل می‌دهند.
توجه به «اثر ماندلا» به مدیران یادآوری می‌کند که حتی جمعی‌ترین خاطرات هم ممکن است نادرست باشند. پذیرش این حقیقت، می‌تواند سازمان‌ها را در مسیر واقع‌بینانه‌تر و آگاهانه‌تری قرار دهد و تصمیم‌گیری‌ها را از دام توهمات جمعی نجات دهد
#اثر_ماندلا #استراتژی #حافظه_جمعی #سازمان #سپندارند
تصور کنید در یک جلسه سازمانی، مدیران به ایده‌ای اشاره می‌کنند که همه درباره‌اش اطمینان دارند. «همیشه این‌طور بوده!» جمله‌ای است که بارها تکرار می‌شود. اما اگر واقعیت متفاوت باشد چه؟ اگر خاطره‌ای که همه به آن استناد می‌کنند اساساً رخ نداده باشد؟
پدیده «اثر ماندلا»، که بر مبنای خاطره جمعی غلطِ درگذشت نلسون ماندلا در «زندان»دهه ۸۰ در میان مردم نام‌گذاری شده، نشان می‌دهد که ذهن جمعی انسان‌ها چگونه می‌تواند خاطرات غیرواقعی بسازد. این اثر زمانی نمایان می‌شود که رویدادها به شکل تحریف‌شده‌ای در حافظه گروهی افراد ثبت و به مرور زمان تقویت می‌شوند، به‌طوری‌که تبدیل به حقیقتی غیرقابل انکار می‌شوند.
در دنیای کسب‌وکار، چنین تحریف‌هایی اغلب از آنچه فکر می‌کنیم پررنگ‌ترند. مدیران تصمیمات استراتژیک خود را گاهی بر اساس تجربیات جمعی نادرستی اتخاذ می‌کنند که در گذر زمان به «حقایق غیرقابل تردید» تبدیل شده‌اند. مثلاً بارها دیده شده شرکتی استراتژی‌اش را بر پایه شکست یا موفقیت فرضی یک محصول در گذشته بنا می‌کند، درحالی‌که بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد اساساً چنین تجربه‌ای به آن شکل که تصور می‌شود وجود نداشته است.
اثر ماندلا می‌تواند سازمان‌ها را به دام تصمیم‌گیری‌های نادرست، سرمایه‌گذاری‌های بیهوده یا حتی هراس‌های بی‌اساس بکشاند. اما شناخت این پدیده، به مدیران اجازه می‌دهد تا با احتیاط بیشتری به «واقعیت‌های سازمانی» نزدیک شوند. مستند‌سازی دقیق و بررسی منظم تصمیم‌ها و نتایج گذشته می‌تواند سپر دفاعی مناسبی در برابر حافظه جمعی اشتباه باشد.
از سوی دیگر، این اثر، اهمیت «قصه‌گویی» (Storytelling) در سازمان‌ها را آشکار می‌کند؛ داستان‌هایی که بارها بازگو می‌شوند، نهایتاً به فرهنگ سازمانی بدل شده و استراتژی‌ها را شکل می‌دهند.
توجه به «اثر ماندلا» به مدیران یادآوری می‌کند که حتی جمعی‌ترین خاطرات هم ممکن است نادرست باشند. پذیرش این حقیقت، می‌تواند سازمان‌ها را در مسیر واقع‌بینانه‌تر و آگاهانه‌تری قرار دهد و تصمیم‌گیری‌ها را از دام توهمات جمعی نجات دهد
#اثر_ماندلا #استراتژی #حافظه_جمعی #سازمان #سپندارند
راهنمای حین جنگ.pdf
3.3 MB
امیدوارم به این راهنما نیاز نداشته باشید. برای سوئد هست ولی نکته های خوبی داره.
شماره اورژانس ایرانم ۱۱۵ هست.
شماره اورژانس ایرانم ۱۱۵ هست.
حسم اینه که سیستمی که سال ها بهش افتخار کردیم با اولین pen test فرو ریخته.. بدم فرو ریخته...
Forwarded from tech-afternoon
✨ طی ۲۴ ساعت گذشته، و احتمالا چند روز آینده، خیلی‌هامون ذهنمون درگیر شرایط و اخبار ایرانه (چه ایران باشیم؛ چه از دور دنبال‌کننده اخبار و نگران وضعیت عزیزانمون)
در شرایطی که اخبار نگران‌کننده‌ای در جامعه وجود داره، حفظ تمرکز و آرامش برای ما اهمیت زیادی داره. حالا چیکار کنیم که تعادل رو حفظ کنیم و به کارمون برسیم؟ (۵ پیشنهاد به خودم و شما)
۱. محدود کردن مصرف اخبار: زمان مشخصی را برای خوندن اخبار تعیین کنیم و از دنبال کردن مداوم رسانه‌ها (خصوصا شبکه‌های اجتماعی که پر از اظهارنظرهای غیر مستند، شایعات و حتی بزرگنمایی‌های اضطراب‌آوره) خودداری کنیم تا از اضطراب بیش از حد جلوگیری کنیم، فقط یک یا دو منبع معتبر کافیه.
۲. ایجاد برنامه منظم: حفظ روال کاری و زندگی روزمره می‌تونه به ایجاد حس ثبات و کنترل کمک کنه، جلسات رو کنسل نکنیم، خودمون رو ملزم به رسوندن همون برنامه‌های دوران عادی کنیم.
۳. تمرین تکنیک‌های آرام‌سازی: فعالیت‌هایی مثل مدیتیشن، تمرینات تنفسی عمیق یا اگر یوگا بلد باشیم! می‌تونه به کاهش استرس و افزایش تمرکز کمک کند. یا حتی پیاده‌روی بدون خوندن یا فکر کردن به اخبار.
۴. ارتباط با عزیزان: با خانواده و دوستان خودمون در ارتباط باشیم ولی نه برای دنبال کردن اخبار و پیش‌بینی آنچه ازش بیخبریم! بلکه برای رد و بدل حس حمایت متقابل، و از بین بردن احساس تنهایی (آدم‌ها در کنار همدیگه، خصوصا خانواده هم شجاع‌ترن هم آرام‌تر)
۵. تمرکز بر موارد قابل کنترل: به جای نگرانی درباره مسائلی که خارج از کنترل ما هستن، روی وظایف (وظایفمون چه به عنوان یک مهندس و چه به عنوان یک انسان، یک عضو خانواده) و پروژه‌های کاری خودمون تمرکز کنیم تا احساس موفقیت و پیشرفت داشته باشیم، این حس مثل دارو برای اضطراب ناشی از اخبار نگران‌کننده است.
می‌دونم که توصیه زیاد می‌شنویم وعمل کردن بهش سخته، با اینکه دیروز می‌خواستم بعد از کار، یه مطلب آماده کنم، ولی این اخبار نگذاشت! لذا شاید این ۵ پیشنهاد به خودم و شما یه یادآوری باشه که بتونیم آرامش بیشتری داشته باشیم 😊
به امید روزهایی که فقط خبرهای خوب بشنویم و مخابره کنیم 🌱
در شرایطی که اخبار نگران‌کننده‌ای در جامعه وجود داره، حفظ تمرکز و آرامش برای ما اهمیت زیادی داره. حالا چیکار کنیم که تعادل رو حفظ کنیم و به کارمون برسیم؟ (۵ پیشنهاد به خودم و شما)
۱. محدود کردن مصرف اخبار: زمان مشخصی را برای خوندن اخبار تعیین کنیم و از دنبال کردن مداوم رسانه‌ها (خصوصا شبکه‌های اجتماعی که پر از اظهارنظرهای غیر مستند، شایعات و حتی بزرگنمایی‌های اضطراب‌آوره) خودداری کنیم تا از اضطراب بیش از حد جلوگیری کنیم، فقط یک یا دو منبع معتبر کافیه.
۲. ایجاد برنامه منظم: حفظ روال کاری و زندگی روزمره می‌تونه به ایجاد حس ثبات و کنترل کمک کنه، جلسات رو کنسل نکنیم، خودمون رو ملزم به رسوندن همون برنامه‌های دوران عادی کنیم.
۳. تمرین تکنیک‌های آرام‌سازی: فعالیت‌هایی مثل مدیتیشن، تمرینات تنفسی عمیق یا اگر یوگا بلد باشیم! می‌تونه به کاهش استرس و افزایش تمرکز کمک کند. یا حتی پیاده‌روی بدون خوندن یا فکر کردن به اخبار.
۴. ارتباط با عزیزان: با خانواده و دوستان خودمون در ارتباط باشیم ولی نه برای دنبال کردن اخبار و پیش‌بینی آنچه ازش بیخبریم! بلکه برای رد و بدل حس حمایت متقابل، و از بین بردن احساس تنهایی (آدم‌ها در کنار همدیگه، خصوصا خانواده هم شجاع‌ترن هم آرام‌تر)
۵. تمرکز بر موارد قابل کنترل: به جای نگرانی درباره مسائلی که خارج از کنترل ما هستن، روی وظایف (وظایفمون چه به عنوان یک مهندس و چه به عنوان یک انسان، یک عضو خانواده) و پروژه‌های کاری خودمون تمرکز کنیم تا احساس موفقیت و پیشرفت داشته باشیم، این حس مثل دارو برای اضطراب ناشی از اخبار نگران‌کننده است.
می‌دونم که توصیه زیاد می‌شنویم وعمل کردن بهش سخته، با اینکه دیروز می‌خواستم بعد از کار، یه مطلب آماده کنم، ولی این اخبار نگذاشت! لذا شاید این ۵ پیشنهاد به خودم و شما یه یادآوری باشه که بتونیم آرامش بیشتری داشته باشیم 😊
به امید روزهایی که فقط خبرهای خوب بشنویم و مخابره کنیم 🌱
Forwarded from tech-afternoon (Amin Mesbahi)
۸ ماه پیش، وقتی شرایطی مشابه امروز (البته با گستردگی و شدت خیلی کمتر) برای کشور پیش اومده بود، چند خطی رو به عنوان پیشنهاد یا بلند بلند فکر کردن نوشتم، که اگر دوست داشتید مطالعه کنید.
تصور می‌کنم با در نظر گرفتن ابعاد گسترده‌تر این نوبت، اضافه کردن چند مورد دیگه بد نباشه:
۱: مهم‌تر از غرق شدن توی سیل تحلیل‌ها و اخباری که شاید آمیخته با شایعه و اغراق و جانبداری (به هر سو) باشن، بهتره «آماده» باشیم برای مواجهه با «خطرات معقول و محتمل»؛ پس اگر در شهر یا منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که احتمال شمول خطر داره، مکان‌های امن، مراکز درمانی و... نزدیک محل سکونتمون رو شناسایی کنیم و این کار رو برای عزیزان و نزدیکانمون رو هم انجام بدیم.
۲: خیلی سخته، ولی به جای درگیر شدن با انبوه نظرات و شایعات و اخبار غیردقیق، «مهندسی» فکر کنیم، یادتونه در مورد Left shift صحبت کردیم؟، شاید بد نباشه اینجا هم این متد رو به کار بگیریم، فرض کنید همین الان مخاطره‌ای در نزدیکی شما اتفاق افتاده، آیا سفر به فلان شهر در اون لحظه ممکنه یا بهتره به مکان امن نزدیک، خودمون رو برسونیم؟ اگر امکان قطع دسترسی به اینترنت و یا موبایل محتمله، آیا رادیو در دسترس داریم و باطری داره؟ و سوالاتی از این دست رو از خودمون بپرسیم.
۳: یادمون نره ما در این لحظه نه تحلیل‌گر سیاسی هستیم، نه متخصص نظامی، نه پیشگو! مقدم بر هر چیز عضو یک خانواده و شهروند ایرانیم. وظیفه ما کمک به حفظ «حس حمایت» به عزیزان و اطرافیانمون؛ و هوشیاریه، تا اینکه سرگرم لایک و توییت و تحلیل و... باشیم.
فارغ از هر تفکر و باوری، امیدوارم این جریان تلخ زودتر و با کم‌ترین آسیب و اضطراب هرچه سریع‌تر تمام بشه، و امنیت، سلامتی و زندگی عادی تبدیل به جریان اصلی ایران باشه...
تصور می‌کنم با در نظر گرفتن ابعاد گسترده‌تر این نوبت، اضافه کردن چند مورد دیگه بد نباشه:
۱: مهم‌تر از غرق شدن توی سیل تحلیل‌ها و اخباری که شاید آمیخته با شایعه و اغراق و جانبداری (به هر سو) باشن، بهتره «آماده» باشیم برای مواجهه با «خطرات معقول و محتمل»؛ پس اگر در شهر یا منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که احتمال شمول خطر داره، مکان‌های امن، مراکز درمانی و... نزدیک محل سکونتمون رو شناسایی کنیم و این کار رو برای عزیزان و نزدیکانمون رو هم انجام بدیم.
۲: خیلی سخته، ولی به جای درگیر شدن با انبوه نظرات و شایعات و اخبار غیردقیق، «مهندسی» فکر کنیم، یادتونه در مورد Left shift صحبت کردیم؟، شاید بد نباشه اینجا هم این متد رو به کار بگیریم، فرض کنید همین الان مخاطره‌ای در نزدیکی شما اتفاق افتاده، آیا سفر به فلان شهر در اون لحظه ممکنه یا بهتره به مکان امن نزدیک، خودمون رو برسونیم؟ اگر امکان قطع دسترسی به اینترنت و یا موبایل محتمله، آیا رادیو در دسترس داریم و باطری داره؟ و سوالاتی از این دست رو از خودمون بپرسیم.
۳: یادمون نره ما در این لحظه نه تحلیل‌گر سیاسی هستیم، نه متخصص نظامی، نه پیشگو! مقدم بر هر چیز عضو یک خانواده و شهروند ایرانیم. وظیفه ما کمک به حفظ «حس حمایت» به عزیزان و اطرافیانمون؛ و هوشیاریه، تا اینکه سرگرم لایک و توییت و تحلیل و... باشیم.
فارغ از هر تفکر و باوری، امیدوارم این جریان تلخ زودتر و با کم‌ترین آسیب و اضطراب هرچه سریع‌تر تمام بشه، و امنیت، سلامتی و زندگی عادی تبدیل به جریان اصلی ایران باشه...
امیدوارم این جنگ زودتر تموم بشه و حال همه مون خوب تر بشه. صلح و سلامتی آرزو دارم برای همه تون رفقا 🕊